Τι είναι η προστατίτιδα; Τα πρώτα σημεία και συμπτώματα, καθώς και θεραπεία του οξέος και του χρόνιου σταδίου

Η προστατίτιδα είναιμια καθαρά ανδρική ασθένεια. Είναι μια από τις πιο συχνές βλάβες του ουρογεννητικού συστήματος και εμφανίζεται στο 80% περίπου των ανδρών, με 4 από αυτές να εμφανίζονται πριν από την ηλικία των 40 ετών.

Η ασθένεια δεν είναι μια μεμονωμένη διαδικασία: είναιεκθέτει τα κοντινά όργανα σε τραυματισμό και επίσης δηλητηριάζει ολόκληρο το σώμα.

Πώς αναπτύσσεται η προστατίτιδα;

Η ουσία της διαδικασίας είναι η φλεγμονή του προστάτη ή του αδένα του προστάτη.

Ο προστάτης βρίσκεται στη λεκάνη, δίπλα στο κάτω μέρος της ουροδόχου κύστης. Αυτό είναι ένα μη ζευγαρωμένο όργανο που μοιάζει με κάστανο. Η ουρήθρα διέρχεται από αυτήν. Πίσω από τον αδένα βρίσκεται το ορθό, και μπροστά του η ηβική.

Ο αδένας του προστάτη είναι ένα αρκετά ελαστικό όργανο, επειδή η βάση του αποτελείται από μυϊκές ίνες και αδενικά κύτταρα. Αποτελείται από 2 λοβούς, οι οποίοι συνδέονται με έναν ισθμό. Είναι η κύρια πηγή προβλημάτων που σχετίζονται με την ούρηση. Πυκνώνοντας και αυξάνοντας σε μέγεθος με την ηλικία, ο ισθμός ασκεί πίεση στην ουρήθρα, διαταράσσοντας τη διαδικασία της απέκκρισης των ούρων.

Προστάτηςεκτελεί τέτοιες λειτουργίες για το σώμα:

Λειτουργία	Η ουσία
Εκκριτικός	Παράγει μια έκκριση που είναι μέρος του σπέρματος. Το αραιώνει, ρυθμίζει το απαιτούμενο επίπεδο pH και αυξάνει την κινητικότητα του σπέρματος.
Μοτέρ	Οι μυϊκές ίνες του αδένα σχηματίζουν τον ουροποιητικό σφιγκτήρα, ο οποίος βοηθά στη συγκράτηση των ούρων.
Εμπόδιο	Περιέχει σύμπλεγμα ψευδαργύρου-πεπτιδίου, λυσοζύμη, παράγοντες κυτταρικής ανοσίας, σπερμίνη, που εμποδίζουν την ανάπτυξη μόλυνσης με αύξοντα τρόπο.

Η προστατίτιδα αναπτύσσεται όταν ξεκινά μια φλεγμονώδης διαδικασία στον αδένα. Ταυτόχρονα, αυξάνεται σε μέγεθος, πιέζοντας το ουροποιητικό κανάλι. Αυτό προκαλεί δυσκολία στην ούρηση.

Επιπλέον, ο διευρυμένος προστάτης «εισβάλλει» στην ουροδόχο κύστη, πιέζοντάς την. Εξαιτίας αυτού, η εκκένωση των ούρων από αυτό διακόπτεται, λιμνάζει, προκαλώντας φλεγμονή τώρα στην ουροδόχο κύστη. Η μακροχρόνια στασιμότητα του ουροποιητικού υγρού στη «δεξαμενή» του οδηγεί σε δηλητηρίαση ολόκληρου του σώματος με μεταβολικά προϊόντα στη σύνθεσή του.

Παράγοντες που συμβάλλουν

Ο κύριος λόγος για την ανάπτυξη προστατίτιδας είναιμόλυνση. Αυτό μπορεί να είναι σταφυλόκοκκος, εντερόκοκκος, Klebsiella, Pseudomonas aeruginosa και Escherichia coli, Proteus. Τις περισσότερες φορές, η προστατίτιδα είναισυνέπεια σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων: σύφιλη ή γονόρροια, χλαμύδια, τριχομονάδες.

Λιγότερο συχνά, η αιτία της νόσου είναιμολυσματικές διεργασίες άλλων συστημάτων: γρίπη, φυματίωση, αμυγδαλίτιδα και άλλα. Τα βακτήρια και οι ιοί εισέρχονται στον προστάτη μέσω της λέμφου και της ροής του αίματος, καθώς και μέσω της σεξουαλικής επαφής. Αρκετά συχνά, η παθογόνος χλωρίδα εισάγεται στον αδένα μέσω της ανοδικής οδού από την ουρήθρα ή κατεβαίνοντας από την ουροδόχο κύστη με μολυσμένα ούρα.

Άλλοι παράγοντεςπου προκαλούν φλεγμονή του αδένα περιλαμβάνουν:

• κυκλοφορικές διαταραχές στη λεκάνη. Αυτό μπορεί να προκληθεί από τον καθιστικό τρόπο ζωής, το υπερβολικό βάρος και τους τραυματισμούς της πυέλου. Μια ειδική ομάδα κινδύνου αντιπροσωπεύουν οι οδηγοί που βρίσκονται συνεχώς σε καθιστή θέση και βιώνουν κραδασμούς και πίεση στην περιοχή του περινέου. Η μειωμένη κυκλοφορία του αίματος στη λεκάνη προκαλεί συμφόρηση και έλλειψη οξυγόνου στον προστάτη αδένα, η οποία επίσης προκαλεί την ανάπτυξη λοίμωξης,
• υποθερμία,
• ορμονική ανισορροπία,
• προβλήματα με την ούρηση,
• ακανόνιστη σεξουαλική δραστηριότητα – πολύ «βίαιη» σεξουαλική ζωή, αποχή, διακοπή της σεξουαλικής επαφής,
• χρόνια δυσκοιλιότητα,
• φλεγμονή του ορθού,
• μειωμένη ανοσία, με αποτέλεσμα το σώμα να γίνεται ευαίσθητο σε μολυσματικούς παράγοντες.

Υπάρχει η άποψη ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης της νόσου αυξάνεται με την τακτική χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών.

Τυποποίηση και συμπτώματα της νόσου

Στον σύγχρονο κόσμο, η διαίρεση της προστατίτιδας σε τύπους πραγματοποιείται σύμφωνα με την ταξινόμηση των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ το 1995.με βάση κλινικά δεδομένα, καθώς και την παρουσία λευκοκυττάρων και παθογόνου χλωρίδας στο σπερματικό υγρό, την έκκριση του προστάτη και τα ούρα:

1. Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα.
2. Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα.
3. CPPS – σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου ή χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα.
4. Ασυμπτωματική προστατίτιδα.

Οξεία προστατίτιδαείναι μολυσματικής φύσης. Υπάρχουν διάφορα στάδια:

• καταρροϊκόςΣυνοδεύεται από συχνή και επώδυνη ούρηση. Ο πόνος ακτινοβολεί στο ιερό οστό και στο περίνεο,
• περικάρπιου.Η ένταση του πόνου αυξάνεται. Εμφανίζεται και κατά την αφόδευση. Η ούρηση γίνεται δύσκολη - τα ούρα βγαίνουν με λεπτό ρεύμα ή πέφτουν. Υπερθερμία έως 38°,
• παρεγχυματικός.Χαρακτηρίζεται από οξεία κατακράτηση ούρων και προβλήματα με τις κινήσεις του εντέρου. Έντονος πόνος στο περίνεο, στο κάτω μέρος της πλάτης και πάνω από την ηβική κοιλότητα. Η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται στους 38-40°. Αναπτύσσεται μέθη του σώματος, τα συμπτώματα της οποίας είναι γενική αδυναμία, ναυτία και αυξημένος καρδιακός ρυθμός.

Κατά τη διάρκεια μιας ψηφιακής εξέτασης από ουρολόγο, ψηλαφάται ένας διευρυμένος, πυκνός αδένας του προστάτη, θερμός και επώδυνος στην αφή. Στα ούρα ανιχνεύεται μεγάλος αριθμός λευκοκυττάρων και βακτηρίων.

Χρόνια προστατίτιδαμπορεί να αναπτυχθεί ως συνέπεια μιας οξείας νόσου ή ως ξεχωριστή ασθένεια. Η διάγνωση γίνεται εάν η διαδικασία διαρκεί 3 μήνες ή περισσότερο.

Η χρόνια προστατίτιδα εκδηλώνεται σε 3 κύρια σύνδρομα:

• επώδυνος.Είναι ενδιαφέρον ότι ο ίδιος ο προστάτης δεν περιέχει υποδοχείς πόνου. Ο πόνος εμφανίζεται όταν η φλεγμονώδης διαδικασία καταλαμβάνει τις νευρικές ίνες της μικρής λεκάνης, στην οποία υπάρχουν πολλές από αυτές. Είναι διαφορετικής φύσης. Μπορεί να είναι ασήμαντο ή αιχμηρό και δυνατό, ενοχλητικό ακόμη και τη νύχτα, υποχωρεί και ξαναρχίζει ξανά. Εντοπίζεται στο ιερό οστό, στο όσχεο, στη μέση και στο περίνεο.
• δυσουρικός.Η επιθυμία για ούρηση γίνεται πιο συχνή. Γίνεται νωθρό και υπάρχει η αίσθηση μιας βαριάς, όχι εντελώς άδειας κύστης. Στη συνέχεια, η διαδικασία μπορεί να βελτιωθεί λόγω αντισταθμιστικής αύξησης των μυών της ουροδόχου κύστης, αλλά σύντομα επανέρχεται ξανά. Εμφανίζονται εκκρίσεις από την ουρήθρα κατά τις κενώσεις του εντέρου.
• σεξουαλικές διαταραχές– αύξηση των νυχτερινών στύσεων ή μείωση αυτής, θολή οργασμό, πόνος κατά την εκσπερμάτιση και επιτάχυνσή της. Επιδείνωση των σεξουαλικών διαταραχών, που τελικά οδηγούν σε ανικανότητα. Υπάρχει η έννοια της ψυχογενούς δυσδυναμίας, όταν ένας άνδρας πείθει ότι στην κατάστασή του, οι παραβιάσεις στην οικεία σφαίρα είναι αναπόφευκτες. Και ουσιαστικά αναπτύσσονται. Με την ανάπτυξη της σεξουαλικής δυσλειτουργίας, αλλάζει και η διάθεση ενός άνδρα: γίνεται ευερέθιστος και καταθλιπτικός.

Συχνά η χρόνια μορφή προστατίτιδας γίνεται εκδήλωση κρυφών σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων.

Διάγνωση CPPSτοποθετείται εάν υπάρχουν κλινικές εκδηλώσεις προστατίτιδας, αλλά δεν ανιχνεύονται παθογόνα της νόσου σε βιολογικά υγρά (ούρα, εκσπερμάτιση και εκκρίσεις προστάτη). Τα λευκοκύτταρα προσδιορίζονται ταυτόχρονα.

Το κύριο κριτήριο για τη διάγνωση είναι ο πόνος που δεν υποχωρεί μέσα σε 3 μήνες.

Το σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου χωρίζεται σε 2 κατηγορίες: το φλεγμονώδες και το μη φλεγμονώδες.

Φλεγμονώδες CPPSπροσδιορίζεται όταν ένας μεγάλος αριθμός λευκοκυττάρων βρίσκεται σε βιολογικά υγρά. Τα βακτήρια δεν ανιχνεύονται.

Μη φλεγμονώδες CPPSχαρακτηρίζεται από την απουσία λευκοκυττάρων και παθογόνου χλωρίδας σε βιολογικά υγρά.

Και στις δύο περιπτώσεις, τα συμπτώματα της προστατίτιδας επιμένουν.

Ασυμπτωματική μορφήΗ ασθένεια χαρακτηρίζεται από την απουσία σημείων φλεγμονής του προστάτη. Ανακαλύπτεται τυχαία κατά τη διάρκεια της ιστολογίας του ιστού του προστάτη εάν στον ασθενή έχει συνταγογραφηθεί βιοψία προστάτη. Μια παρόμοια διαδικασία συνταγογραφείται, για παράδειγμα, όταν τα επίπεδα του PSA αυξάνονται.

Η νόσος, ανεξάρτητα από τον τύπο της (εκτός από την ασυμπτωματική μορφή), εκδηλώνεται, πρώτα απ 'όλα, διαταραχές του ουροποιητικού:

• πόνος κατά την ούρηση,
• αδύναμη ροή ή στάλα ούρων,
• αίσθηση ότι η κύστη δεν είναι εντελώς άδεια.

Εάν εμφανιστούν τέτοια συμπτώματα, μην καθυστερήσετε την επίσκεψη στον ουρολόγο. Αυτό θα βοηθήσει να σταματήσει η διαδικασία στο πρώτο της στάδιο.

Πώς να αναγνωρίσετε την ασθένεια

Βασικό κριτήριο για τη διάγνωση είναι η κλινική εικόνα και τα παράπονα του ασθενούς.

Αλλά για να το επιβεβαιώσω επιτέλους,είναι απαραίτητο να υποβληθούν σε μια σειρά εξετάσεων και εξετάσεων:

1. Εξέταση από ουρολόγο.Ο γιατρός πρέπει να διεξάγει ορθική εξέταση του προστάτη. Περνάται με το δάχτυλο από το ορθό. Συνιστάται να κάνετε κένωση πριν την εξέταση. Χρησιμοποιώντας χειρισμό, προσδιορίζεται το σχήμα και το μέγεθος του αδένα, καθώς και η συνοχή του. Η διαδικασία βοηθά στον προσδιορισμό της παρουσίας όγκων και φλεγμονών στον προστάτη. Η ψηφιακή εξέταση σας επιτρέπει να συλλέγετε εκκρίσεις προστάτη.
2. Ανάλυση ούρων.Εξετάζονται δύο μέρη: τα ούρα που συλλέγονται στην αρχή της ούρησης και τα ούρα που συλλέγονται στο τέλος της διαδικασίας. 1 μερίδα δείχνει την κατάσταση της ουρήθρας, 2 – τα νεφρά και την ουροδόχο κύστη. Η παρουσία λευκοκυττάρων στα ούρα πάνω από το φυσιολογικό (15 ανά οπτικό πεδίο) υποδηλώνει φλεγμονή.
3. Μετά τη συλλογή ούρων γίνεται μασάζ προστάτη με αποτέλεσμα να λαμβάνεται η έκκρισή του.Εάν είναι πολύ λίγο και δεν απελευθερώνεται από την ουρήθρα, αλλά παραμένει στα τοιχώματά της, τα ούρα συλλέγονται μετά το μασάζ. Είναι τόσο κατατοπιστικό όσο και η ίδια η προστατική έκκριση. Τα λευκοκύτταρα προσδιορίζονται επίσης εδώ (δεν πρέπει να είναι περισσότερα από 10 από αυτά), και, επιπλέον, κόκκοι λεκιθίνης και αμυλοειδή σώματα. Εάν η πρώτη ανάλυση της έκκρισης του αδένα δεν έδειξε ανωμαλίες, αυτό δεν σημαίνει απουσία διαδικασίας. Ο χυμός του προστάτη μπορεί να είναι πολύ παχύρρευστος και να φράξει τον αυλό των αγωγών των προσβεβλημένων αδένων. Τότε η εκκριτική έκκριση θα παραχθεί από υγιή αδενικά κύτταρα. Επομένως, είναι απαραίτητο να περάσετε μια τέτοια ανάλυση αρκετές φορές. Γίνονται επίσης καλλιέργειες εκκρίσεων ούρων και προστάτη για τον εντοπισμό του αιτιολογικού παράγοντα της νόσου και τον προσδιορισμό της ευαισθησίας στα αντιβιοτικά.
4. Γενική ανάλυση αίματος.
5. Ανάλυση για την παρουσία σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων.
6. Υπερηχογράφημα νεφρών, ουροδόχου κύστης, TRUS,που σας επιτρέπει να αξιολογήσετε διεξοδικά την κατάσταση του προστάτη,
7. Ουροροομετρία.Χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση του ρυθμού και του χρόνου απέκκρισης ούρων. Πραγματοποιείται με μια ειδική συσκευή που αποτελείται από αισθητήρες και ένα δοχείο. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο ασθενής είναι να ουρήσει σε αυτό με τον συνήθη τρόπο.
8. PSA αίματος– ειδικό προστατικό αντιγόνο. Είναι ένας δείκτης της παρουσίας σχηματισμών όγκου στον προστάτη αδένα - αδένωμα ή καρκίνο,
9. Βιοψία προστάτη.Διενεργείται εάν υπάρχει υποψία παρουσίας καρκίνου.

Είναι απαραίτητο να κάνετε ένα σπερμογράφημα, το οποίο θα βοηθήσει στην επιβεβαίωση ή στη διάψευση της υπογονιμότητας.

Θεραπεία οξείας και χρόνιας προστατίτιδας

Η οξεία προστατίτιδα χωρίς επιπλοκές αντιμετωπίζεται συνήθως σε εξωτερική βάση. Η νοσηλεία ενδείκνυται για σοβαρή δηλητηρίαση ή ανάπτυξη επιπλοκών.

Θεραπεία οξείας προστατίτιδαςξεκινήστε με αντιβιοτικά. Εάν η κατάσταση διαταραχθεί έντονα, χορηγούνται χωρίς να περιμένουμε τα αποτελέσματα της ανάλυσης. Χρησιμοποιούν ομάδες αντιβακτηριακών φαρμάκων που είναι σε θέση να διεισδύσουν βαθιά στους ιστούς του προστάτη αδένα. Δρουν σε εκείνους τους τύπους βακτηρίων που προκαλούν συχνότερα φλεγμονή σε αυτό. Αυτά τα αντιβιοτικά περιλαμβάνουν φθοροκινολόνες.

Με την παραλαβή των εξετάσεωνΗ αντιβιοτική θεραπεία μπορεί να προσαρμοστεί διαφορετικά. Όλα εξαρτώνται από τον αιτιολογικό παράγοντα της νόσου και την ευαισθησία του στο φάρμακο. Η θεραπεία αλλάζει επίσης εάν δεν παρατηρηθεί αποτέλεσμα μετά από 2 ημέρες.

Σε περίπτωση οξείας φλεγμονής του προστάτη, ενδείκνυται η χορήγηση παυσίπονων, καθώς και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Εκτός από τα από του στόματος φάρμακα, χρησιμοποιούνται και υπόθετα, τα οποία έχουν επίσης αναλγητική και αντιφλεγμονώδη δράση: με βάση το εκχύλισμα προστάτη, υπόθετα με πρόπολη.

Σε περίπτωση σοβαρής δηλητηρίασηςπραγματοποιήστε θεραπεία αποτοξίνωσης. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε ένα διάλυμα γλυκόζης.

Συνταγογραφούμενα φάρμακα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος στον προστάτη. Εξασφαλίζουν την αποστράγγιση της λέμφου από τον αδένα, ανακουφίζουν από το πρήξιμο και προάγουν την αποβολή των τοξινών.

Σε περίπτωση οξείας προστατίτιδας, απαγορεύεται να κάνετε μασάζ στον αδένα, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη σήψης.

Η θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας εξαρτάται από το στάδιο της νόσου.

Στην οξεία μορφή, χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά. Στο στάδιο της ύφεσης, η θεραπεία στοχεύει στη διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας του αδένα:

1. Φάρμακα που ομαλοποιούν τη μικροκυκλοφορία οργάνων.
2. Αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
3. Είναι σημαντικό να διατηρηθεί η ανοσολογική λειτουργία του οργανισμού, η οποία μειώνεται υπό την επίδραση μαθημάτων αντιβιοτικών. Για αυτό, οι ασθενείς συνταγογραφούνται ανοσοδιεγερτικά.
4. Για τη σεξουαλική δυσλειτουργία, είναι δυνατό να συνταγογραφηθούν αντικαταθλιπτικά και ηρεμιστικά.
5. Μασάζ προστάτη.
6. Φυσιοθεραπεία:
   • λέιζερ,
   • υπέρηχος,
   • ορθική ηλεκτροφόρηση,
   • διορθική υπερθερμία μικροκυμάτων.
7. Φυσιοθεραπεία.

Η φυσιοθεραπεία για την προστατίτιδα βοηθά στην αύξηση του τόνου των μυών του πυελικού εδάφους και στη μείωση του πόνου.

Μασάζ προστάτη: σκοπός και τεχνική

Το μασάζ με τα δάχτυλα του προστάτη έχει διάφορους σκοπούς.

Χρησιμοποιείται ως διάγνωση, για τη λήψη εκκρίσεων αδένων, αλλά και ως μέθοδος θεραπείας της χρόνιας προστατίτιδας.

ΠλέονΜια κοινή μέθοδος για αυτή τη διαδικασία είναι η διορθική. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής τοποθετείται στη δεξιά πλευρά με λυγισμένα τα γόνατα. Ο γιατρός εισάγει τον δείκτη στον πρωκτό, μετακινώντας τον κατά μήκος του ορθού. Στη συνέχεια γίνεται μασάζ: απαλό χάιδεμα κάθε λοβού του αδένα γύρω του και κατά μήκος των αγωγών. Στο τέλος της διαδικασίας, το αυλάκι μεταξύ των λοβών ζυμώνεται για να απελευθερώσει εκκριτικό υγρό.

Είναι απαραίτητο να εστιάσετε στις αισθήσεις του ασθενούς: δεν πρέπει να υπάρχει πόνος κατά τη διάρκεια της χειραγώγησης. Η διαδικασία διαρκεί 1 λεπτό, το πλήρες μάθημα είναι 15 συνεδρίες.

Ένας δείκτης ενός υψηλής ποιότητας μασάζ είναι η απελευθέρωση λίγων σταγόνων έκκρισης αδένων.

Μια τέτοια χειραγώγηση, πρώτα απ 'όλα,αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος στον προστάτη. Αυτό επιταχύνει την επισκευή των ιστών και βελτιώνει τη διέλευση των φαρμάκων, εξαλείφει τη συμφόρηση και ανακουφίζει από τη φλεγμονή.

Το μασάζ βοηθά στην ενδυνάμωση των μυών του αδένα και του περίνεου. Η διαδικασία σάς επιτρέπει να αφαιρέσετε το στάσιμο σπερματικό υγρό από το όργανο, λόγω του οποίου ο προστάτης καθαρίζεται από βακτήρια και τοξίνες. Η συμπίεση της ουρήθρας εξαλείφεται και η ούρηση βελτιώνεται. Το μασάζ αυξάνει την ισχύ αυξάνοντας την κυκλοφορία του σπερματικού υγρού.

Εκτός από τη διορθική μέθοδο, υπάρχει μέθοδος ενστάλαξης και μασάζ bougie.

Μέθοδος ενστάλαξηςξεκινά με την εισαγωγή ενός φαρμακευτικού διαλύματος μέσω της ουρήθρας. Στη συνέχεια σφίγγεται και γίνεται μασάζ στον προστάτη με τη μέθοδο του δακτύλου. Σε αυτή την περίπτωση, το θεραπευτικό διάλυμα διεισδύει στον αδένα, ενισχύοντας το αποτέλεσμα της διαδικασίας. Στο τέλος, η ουρήθρα είναι ξεσφιγμένη, συνιστάται να περιμένετε λίγο με την ούρηση. Το φάρμακο επανεισάγεται στην ουρήθρα.

Bougie μασάζεκτελείται μέσω της ουρήθρας με τη χρήση βοοειδών - ειδικών οργάνων για διαστολή και εξέταση σωληνοειδών οργάνων. Ο ασθενής βρίσκεται στη δεξιά πλάγια θέση. Το bougie εισάγεται στην ουρήθρα και κρατιέται με το ένα χέρι. Με το δεύτερο χέρι, κτυπήστε και πιέστε το πέος από πάνω προς τα κάτω. Η διάρκεια της διαδικασίας είναι 1 λεπτό, μετά την οποία τα φάρμακα χορηγούνται ενδοουρηθρικά. Αυτό το μασάζ υποστηρίζεται από αντιβιοτική θεραπεία.

Μασάζ στα δάχτυλα του προστάτη– ιατρική χειραγώγηση, η οποία γίνεται από ειδικό σύμφωνα με σαφείς ενδείξεις.

Είναι δυνατή μια επιλογή για αυτο-μασάζ: για να το κάνετε αυτό, τεντώστε ρυθμικά και χαλαρώστε τους μύες γύρω από τον πρωκτό. Αυτή η διαδικασία θα είναι αόρατη στους άλλους και θα βοηθήσει στην ενίσχυση του αδένα.

Όπως κάθε χειραγώγηση,Το μασάζ προστάτη έχει τις αντενδείξεις του:

• οξεία φλεγμονή του προστάτη,
• καρκίνος ή αδένωμα του αδένα,
• αιμορροΐδες,
• πέτρες, κυστικοί σχηματισμοί στο όργανο του προστάτη.

Μια επαγγελματικά εκτελούμενη διαδικασία θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της δομής του προστάτη και της λειτουργίας του και η διέγερση των ευαίσθητων σημείων θα εξαλείψει τη σεξουαλική δυσλειτουργία.

Προστατίτιδα και παραδοσιακή ιατρική

Μαζί με τα φάρμακα, οι παραδοσιακές μέθοδοι θα βοηθήσουν επίσης στην αντιμετώπιση της φλεγμονής του προστάτη. Συνδυάζοντας αυτούς τους 2 τύπους θεραπείας, θα επιταχύνετε τη διαδικασία επούλωσης και θα απαλλαγείτε από δυσάρεστες αισθήσεις.

Υπάρχουν πολλές σπιτικές συνταγές που βοηθούν στην καταπολέμηση της προστατίτιδας. Εδώ είναι μερικά από αυτά:

• Τρίψτε 500 γραμμάρια αποφλοιωμένους ωμούς σπόρους κολοκύθας μέσω ενός μύλου κρέατος και ανακατέψτε με 200 γραμμάρια μέλι. Φτιάξτε μικρές μπάλες από τη μάζα που προκύπτει. Καταναλώστε πριν από τα γεύματα 2 φορές την ημέρα, αργά, μασώντας και διαλύοντας καλά. Οι σπόροι κολοκύθας περιέχουν μεγάλη ποσότητα ψευδαργύρου, ο οποίος είναι απαραίτητος για την υγεία των ανδρών.
• τα βατόμουρα έχουν αντιφλεγμονώδη δράση. Τρώγοντας 200 γραμμάρια από αυτό το μούρο την ημέρα, θα υποστηρίξετε την υγεία των ανδρών σας,
• Ο μαϊντανός, πρώτα από όλα, έγινε διάσημος ως γαστρονομικό μπαχαρικό. Αλλά εκτός από αυτό, περιέχει επίσης πολλές χρήσιμες ουσίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που χρειάζεται το ανδρικό σώμα. Πάρτε χυμό μαϊντανού 1 κ. γ. μεγάλο. 3 φορές την ημέρα 30 λεπτά πριν από τα γεύματα. Αυτό θα βοηθήσει στην ανακούφιση της φλεγμονής και στη βελτίωση της σεξουαλικής ζωής,
• παίρνουμε την πράσινη φλούδα από τα κάστανα μαζί με τα αγκάθια, τα ψιλοκόβουμε και τα περιχύνουμε με βραστό νερό. Χρήση ως τσάι
• Τρίψτε 300 γραμμάρια κρεμμυδιού σε σύσταση σαν πάστα, προσθέστε 100 γραμμάρια μέλι, 600 ml ξηρό κρασί. Διατηρείται για 1 εβδομάδα σε σκοτεινό και δροσερό μέρος, ανακατεύοντας κατά διαστήματα. Ενταση. Χρησιμοποιήστε 2 κ. σ. μεγάλο. 3 φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα. Αποτελεσματικό στη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας.

Μερικοί θα βοηθήσουν στην επιτάχυνση της ανάκαμψηςφυσική άσκηση. Διεγείρουν την κυκλοφορία του αίματος στην περιοχή της πυέλου και, κατά συνέπεια, στον προστάτη.

1. Βαθιές καταλήψεις κάτω από το επίπεδο του γόνατος. Ο βέλτιστος αριθμός φορών είναι 100. Εκτελέστε 3 φορές την εβδομάδα. Εάν δεν μπορείτε να κάνετε έναν τέτοιο αριθμό ταυτόχρονα, κάντε squats σε πολλές προσεγγίσεις με διαλείμματα.
2. Ψαλίδι. Καθίστε στο πάτωμα με τα χέρια σας στο πάτωμα πίσω σας. Τεντώστε τα πόδια σας μπροστά σας, σηκώστε τα από το πάτωμα. Σταυρώστε τα το ένα πάνω στο άλλο. Οι κινήσεις μοιάζουν με τη δουλειά του ψαλιδιού.
3. Ξαπλώστε ανάσκελα, λυγίστε τα γόνατά σας και φέρτε τα στο στήθος σας. Τυλίξτε τα χέρια σας γύρω τους. Κρατήστε τη στάση για έως και 20 λεπτά.
4. Το τακτικό περπάτημα είναι επίσης ένας πολύ καλός τρόπος για την ανακούφιση της συμφόρησης.

Μπορείςσυμπληρώστε αυτό το σύμπλεγμα με άλλες ασκήσεις, που ενεργοποιούν και ζεσταίνουν τους μύες.

Εφηβική προστατίτιδα

Είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αλλά η προστατίτιδα, που θεωρούνταν η επαρχία της μέσης και τρίτης ηλικίας, είναι πλέον σημαντικά νεότερη και εμφανίζεται ακόμη και στους εφήβους. Επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση ολόκληρου του σώματος, καθώς και την αναπαραγωγική ικανότητα των νέων.

Να γιατίείναι σημαντικό να κατανοήσουμε τους λόγουςπου οδηγούν σε εφηβική προστατίτιδα:

• πρώιμη σεξουαλική δραστηριότητα και σεξουαλικός αναλφαβητισμός.Η απροστάτευτη σεξουαλική επαφή συμβάλλει στην άνθηση των σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν βακτηριακή φλεγμονή του προστάτη,
• υποθερμία– παράγοντας που συμβάλλει στην ανάπτυξη προστατίτιδας. Η ανισορροπία της θερμοκρασίας μειώνει την ανοσία και εκθέτει το σώμα σε μολυσματική επίθεση,
• οι τάσεις της μόδας– φορώντας ρούχα και εσώρουχα που είναι πολύ στενά διαταράσσουν την κυκλοφορία του αίματος στη λεκάνη και οδηγεί σε στασιμότητα σε αυτή την περιοχή,
• καθιστική ζωή– η εργασία στον υπολογιστή της σύγχρονης νεολαίας αντικαθιστά τον αθλητισμό, τις βόλτες και άλλες ενεργές ασχολίες,
• υπερβολική σεξουαλική δραστηριότηταεξαντλεί κυριολεκτικά τον αδένα. Οι λειτουργίες του μειώνονται και η μικρή ποσότητα έκκρισης που απελευθερώνεται και η υποβάθμιση της ποιότητάς του το καθιστούν πιο ευαίσθητο στις λοιμώξεις.

Η προστατίτιδα εκδηλώνεται στους νέους με διαφορετικούς τρόπους. Κάποιοι ανησυχούν για εμφανή συμπτώματα: υπερθερμία, έντονος πόνος στη βουβωνική χώρα με ακτινοβολία σε γειτονικά όργανα και κατά την ούρηση. Για άλλους, τα συμπτώματα εμφανίζονται σε ήπια μορφή. Εμφανίζονται γενική αδυναμία, μειωμένη δραστηριότητα, χαμηλός πυρετός και εκκρίσεις από την ουρήθρα.

ΠολύΕίναι σημαντικό να μην αγνοήσετε τα σημάδια της νόσου, αλλά να ξεκινήσετε έγκαιρα τη θεραπεία. Η παραμελημένη παθολογική διαδικασία θα αφήσει το σημάδι της στην κατάσταση του οργάνου και στη ζωή των νεαρών ανδρών.

Προληπτικές ενέργειες

Είναι καλύτερο να προλάβετε οποιαδήποτε ασθένεια παρά να τη θεραπεύσετε. Τα μέτρα για την πρόληψη της προστατίτιδας είναι αρκετά απλά και δεν είναι δύσκολο να ακολουθηθούν.

1. Πρωτα απο ολα,επανεξετάστε την καθημερινότητά σας. Εάν κάνετε καθιστική δουλειά, φροντίστε να εισάγετε τις πεντάλεπτες αθλητικές ασκήσεις στη ρουτίνα σας. Τεντώστε το σώμα σας, κινηθείτε περισσότερο. Αυτό είναι απαραίτητο για να κάνει το αίμα να «τρέχει» πιο γρήγορα μέσα από τα αγγεία. Ταυτόχρονα, αποφύγετε την υπερβολική σωματική δραστηριότητα, που εξαντλεί τον οργανισμό.
2. Σταμάτα το κάπνισμα. Ο καπνός του τσιγάρου σπάζει τα αιμοφόρα αγγεία και βλάπτει την κυκλοφορία του αίματος, μειώνοντας την παροχή οξυγόνου στον αδένα του προστάτη. Περιορίστε την πρόσληψη αλκοολούχων ποτών.
3. Αποφύγετε την υποθερμία και τη νευρική ένταση.
4. Αξίζει να τρώτε μαριναρισμένα πιάτα, καθώς και μπαχαρικά και τουρσιά και καυτερές σάλτσες σε δόσεις.
5. Θα πρέπει να τηρείται η κανονικότητα της σεξουαλικής δραστηριότητας και η επάρκεια της σεξουαλικής επαφής.

Η ανεπεξέργαστη προστατίτιδα απειλεί μια σειρά από επιπλοκές: μετάβαση σε χρόνια μορφή, ανάπτυξη υπογονιμότητας, εξάπλωση της διαδικασίας στα νεφρά και την ουροδόχο κύστη. Πιο σοβαρές συνέπειες περιλαμβάνουν το αδένωμα και τον καρκίνο του προστάτη. Είναι πιθανό να εμφανιστούν πυώδεις εστίες – αποστήματα – στον αδένα και να γίνουν σηπτικές.

Όπως μπορείτε να δείτε, η ασθένεια είναι αρκετά ύπουλη. Και, παρά τη λεπτότητα του θέματος, δεν πρέπει να καθυστερήσετε τη θεραπεία της. Μπλοκάρετε τη διαδικασία στα αρχικά στάδια της ανάπτυξής της: μόνο σε αυτή την περίπτωση θα διατηρήσετε την υγεία και την αρρενωπότητά σας.